Ik was 11 en zat in de klas, met nog 39 anderen, een Franse klas, met Franse wiskunde, Franse scheikunde, kortom alles in het frans behalve 7 uur Nederlands, was alles op deze middelbare school in het frans.
Ik was te goed voor het ‘nog Frans te leren klasje’ dus zat ik ineens tussen al die andere kinderen die al 2 maanden op de middelbare school zaten, en die vloeiend Frans spraken.
Ik begreep niets, geen wiskunde, geen natuurkunde, geen scheikunde, en al helemaal geen Frans begrijpend lezen van teksten van Voltaire en dergelijke, helemaal niets!
Ik was de grond onder mijn voeten kwijt, helemaal, en was me er niet van bewust. Ik was de langste van de klas, langer dan al die Franse docenten zelfs, en wat doet een tiener die z’n bodem kwijt is, althans wat deed ik?
‘Neus in de lucht’ en doen alsof ik het allemaal niet zo boeiend vond.
Tot die ene dag. De dag dat de rector van deze school de klas in kwam, naar voren liep en op het bord een enorme grote NUL tekende.
Hij vroeg de klas wie die nul was…………….
die nul…………….. dat was ik…………..
Ik ben razend geworden, en ben keihard gaan werken. Met Pasen was ik geen nul meer en mijn tweetalige vwo-eindexamen (ned/frans) haalde ik uiteindelijk op die school.
Maar, volwassen geworden, bleek dat ik toch meer last had van die NUL dan ik ooit gedacht had.
Gelukkig ben ik zover dat ik de momenten herken waarop mijn lijf 45 jaar in de tijd teruggegooid wordt, de pijn naar bovenkomt die toen in woede geuit werd. Begrijp ik waarom na opmerkingen of dingen die in mijn leven spelen, ik ineens van slag ben …. en het lijkt alsof al mijn kracht voor eeuwig is verdwenen.
Door naar de pijn te gaan, te luisteren en het onder ogen te zien kan ik inmiddels weer snel bovenkomen, zelfs een beetje krachtiger dan daarvoor.
Dank je ‘Nul’, dat je me weer terugbrengt bij mn kern, het midden, laat zien waar het om gaat: eigenwaarde, wat men ook over je zegt.
Nul: Je bent rond, je bent heel, en eigenlijk ook wel heel mooi. Zelfs met een wit krijtje op een groen bord…….en hoewel je ‘niks’ betekend, zouden we in deze wereld niet zonder jou kunnen
