Door de verhuizing kan mijn moeder ineens niet meer goed lopen (haar geliefde hobby) en ze heeft weer veel pijn in haar rug, haar lijf trekt naar rechts in een kramp, ze buigt weer naar voren, neus richting de straat. Gelukkig laat ze het me weten voordat ik vertrek zodat ik de behandelbank nog net op tijd in de auto kan zwiepen.
Aangekomen zien we iemand die zich groot houdt en krom door het huis schommelt…. 85 jaar… op zich niet zo’n vreemd beeld…
Aangezien ik haar 2 jaar geleden ook rechtop kreeg gaat ze meteen op de behandeltafel liggen.
Tijdens de behandeling ervaart ze eerst pijn terwijl ik nauwelijks aanraak, en wordt ze een soort van naar en duizelig. Daarom stoppen we al na 3 kwartier.
Het duurt even voordat ze bijkomt als ze gaat zitten. Voorzichtig help ik haar van de bank af….
Ze gaat staan, rekt zich uit en staat RECHTOP!!!! Ze is stikverbaasd…..haar lijf voelt anders…. en ze zegt: ‘Jij kan niet voelen hoe dit verschil voor mij voelt!’
Hierna gaan we een uur! wandelen…. zonder pijn…. ’10 jaar jonger voel ik me vandaag’: zegt ze…. EN haar armen bewegen weer mee tijdens het lopen.
Uit ervaring weet ik dat ik de behandeling nu een aantal keren moet herhalen om het effect blijvend te laten zijn. De neurologische verbindingen moeten weer goed gemyeliniseerd worden opdat het lichaam in deze stand blijft.
Ook ik heb met verbazing weer naar haar gekeken, was er zelfs een beetje high van…. Dat kleine in elkaar verschrompelde vrouwtje weer fier met haar rug recht de wandelpaden op!
Hoezo OUD?????
